Hayat Üzerine

Düştük sevdanın peşine,
Acı çektik ara sıra,
Hüzünlendik.
Ara sıra da güldük,
Mutlu olduk.
En karamsar anlarımızda,
Bir şeyler ümitlendirdi bizi,
Karamsarlığa itti bir şeyler,
Kahkahalarla geçen günlerimizi.
Kazanmak için savaşmamız gerektiğini,
Savaşmamız için cesur olmamız lazım geldiğini,
Bir çarpışmayla savaşı kazandığımızı düşünmememizi,
Ya da küçük bir çarpışmayı kaybetmekle,
Asıl savaşı kaybetmemiş sayılacağımızı,
Son ana kadar ümit taşımamız gerektiğini,
Son düdük çalmadan maçın bitmediğini öğrendik.
İdam mahkumunun bile son arzusunun sorulduğunu,
Sonbaharın, son baharımız olmadığını,
Ama her acının bir sonunun olduğunu,
Mutluluğun her zaman var olduğunu,
Ve içimizde olduğunu,
Biz istediğimiz zaman içimizden çıkacağını öğrendik.
Ağlamanın kötü olmadığını,
Sevmeninse ayıp,
Yitirilmiş şeylerin bir gün bulunacağını,
Her çıkışın bir inişi olduğu gibi,
Her inişin de bir çıkışı olduğunu,
Hüznün hayatın olmazsa olmaz bir parçası olduğunu,
Var oluşumuzun amacını,
Her acının bir ders olduğunu,
Her gülüşün de bir teneffüs,
Mutluluğun son durak olmadığını,
Hayatın bize anlamadan çok şey verdiğini,
Götürdüklerinin hiç bir şey olmadığını öğrendik.
Konuştuğumuz sürece gülebildiğimizi,
Gülebildiğimiz sürece insan olduğumuzu,
İnsan olduğumuz için gözyaşının varlığını,
Ağlamanın ayıp ve kayıp olmadığını anladık.
Zamanı iyi kullanmamız gerektiğini,
Geçen günlerin geri gelmediğini,
Geçmişi hatırlamanın kötü olmadığını,
Ve her gözyaşının sonunda mutluluk olduğunu,
Her cefanın sonunda sefa olduğunu,
Her hüznün peşinde sevinç olduğunu,
Hayatın vazgeçilmez olduğunu,
Kaybolan değer dediğimiz şeylerin,
Yitirilmiş değersiz şeyler olduğunu,
Aslında güzel şeyleri hep koruduğumuzu,
Sevgi gibi, hep içimizde sakladığımızı,
Kalbimizin bir köşesine kazıdığımızı öğrendik.
Acımasız olsaydı hayat,
Eğer söylendiği kadar kötü olsaydı,
Bu kadar çok şey öğretir miydi insana?
Ve eğer gözyaşıyla cezalandırılmasaydık kimi zamanlar,
Hiç mutluluk ödülüne ulaşabilir miydik?
Her şey, her gün sıradan olsaydı,
İnsan olduğumuzu anlayabilir miydik?
Ve yaşanmasaydı tüm bunlar,
Gerçekten sevebilir miydik?