Hayat Uykusu Şiiri - Ömer Faruk Bülbül

O kadim vakitte kuruldu müthiş pusu,

Bir anda bastırdı bana hayat uykusu;

Acaba kimde idi en büyük erdem?

Kime güldü kader bir ömür her dem!

Nicedir süründürdü bizleri kader,

Nicesini kahretti böylesi keder…

Bu devri vahşet ki ne fena devrandır,

Nice devrandır, nice gönül virandır…

Mazi ki olduysa ümidime kabristan,

Sanmam ki istikbal olacaktır gülistan…

Hayat ülkesi ki bir genişçene bostan;

Zalime gülistan, mazluma kabristan…