Hayat usta hayat… Şiiri - Sabri Ceyhan

Hayat usta hayat,
doğduk yaşamayı beceremedik,
sevdik tutunmayı bilemedik,
kaybettik…
Kapandı kapılar,
döndük yüreklerden.
Nefesimiz daraldı,
vakti değildi,
her gün buz gibi soluduk yaşamı,
ölmeyi beceremedik….

Hayat usta hayat,
kış bahçesi oldu yüreğimiz,
sararan yaprakları tutamadık,
çürüdü gitti umutlarımız…
Gelmedi bahar,
hazanda döndük kaldık…
Üşüdü yüreğimiz,
vakitsiz kovulduk,
her gün sillesini yedik hayatın,
yaşamayı beceremedik…

Hayat usta hayat,
yad oldu etrafımız,
sılada öylece yabancı olduk,
kendimizi yitirdik…
Unuttu kaldırım taşları,
kıskandı ayak seslerini…
Karardı dünyamız,
vakitsiz söndü ışığımız,
her gün mum aleviyle eridik,
yanmayı bilemedik…/Sabri CEYHAN