Hayat Umarsız Bir Bebek

Öfkeli yankıların terli kelepçesinde kan
Kükreyen dillerin koynunda Azrail ıslığı
Kendi türkülerini söyler iken insanlar
Bir can çeker pimi, parçalanır kuşlar

O sağanak öfkelerin koynuna girmiş ölüm
Esrik bir şaşkınlık bakışı son kez yüzlerde
Bir daha duyamayacak şarkıları o çocuklar
Aşkın türküleri olmayacak yanık dillerinde

Çıkıp kabuğumdan haykırsam aymazlıklara
Kurşunlar yağdırsam yedi düvelin atlılarına
Dağlara sürsem bin yıllık puşt suskunluğumu
Parçalanmış bedenlere tüm haykırılar sunsam

Minicik gülüşlerin fısıltı dağlarında gönülde feryat
Kırılgan düşler besledim asırlardır kanlı koynumda
Dönülmez bir yoldayım, dilde ağıt çoğalıyor heyhat
Hayat umarsız bir bebek nicedir cılız kollarımda