Hayat uçsuz bucaksız bir deniz
ve ben denizin karşısında durmaya çalışan fırtınalar da hırçın dalgalarla boğuşmaktan çaresiz kalan ben ne kadar güçlü olmaya çalışsan da her firtina sonrasi hayatinn içinden Söke Söke en derine dibine kadar götürdüklerini asla geri alamayacağıni bilmek kadar hic birşey acitmiyor insanin canını duruldugunda hayat sükun güneşin savkinda hayat huzur sundukca firtina da boranda koparıp alacak birçok şeyi senden ve sığınacak bir yerin olmadığında en kuytu yerinde sakladığın nilüfer çiçeklerini koklamak varyaa bütün dünyaya bedel...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta