Aşklar yalan,
Hikayeler anlamsız,
Şairler ağlar.
Güneş her sabah doğar,
Bıkmadan usanmadan yalanlar ülkesinde.
Annenin yavrusuna dokunuşu tek gerçek.
Mutluluk, vicdansız bir el çıkıp gelene kadar.
O el çıkıp gelir ve kırar,
tüm hayal kutusunu.
Hayat!
Ömür boyu ister bizden hep bir fazlasını.
Dahasını,
dahasını,
hep dahasını...
Yok olup gidince ancak fark edilir acısı.
Kim bilir hangi denizde, hangi gölde birikir bu acılar, sevdalar, yitik duygular.
Arasan bulunmaz ki,
bulsan da bir şeye yaramaz.
Ömür ömür dediğin işte budur;
Giriş,
gelişme,
Ve sonuç.
Hoşça kal hayat.
Kim bilir nereye kadar.
Hayat üç boyutlu, bizi yakan sadece bir boyutu...
Kayıt Tarihi : 27.12.2017 10:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!