Bir sevda treni daha kalktı,yetişemedim
Gönlümün boş istasyonlarından
Son durak olmalıydı oysa
Son sevda yaşanmalıydı sende
Dileğim son oluşundu,gittin!
Ve eller sallanıyor isyanla ardından
Siren sesi duyuluyor uzaktan
Geliyor hissediyorum,
Ve biliyorum büyük aşıkların
Kavuşamadan ayrılığını
Yenisi geliyor gönül sızımın
Daha izlerini silemeden
Bu acı kendini yineliyor
Hayat buluyor her bitişte
Ne sevdalar yaşandı ve bitti
Son perde bu...
Hayat tiyatrosunun;
Mühürlendi dudaklar,
Kilitlendi eller,
Sinede yareler,
Tükendi çareler,
Yetmedi ümitler...
(Gülnida) (I.Perde)
Güllü AlemdarKayıt Tarihi : 26.10.2004 14:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güllü Alemdar](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/26/hayat-tyatrosu-ndan.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)