Karmaşık ama dolu hislerle boyuyorum tuvalimi,
her türlü renk var hayatımda lakin siyahın ve grinin tonları daha baskın diğerlerine.
Özlemini çekiyorum, hissediyorum derinden sevdiklerimin anılarımda bıraktığı izlerini,
izliyorum izlerini, gözlerimden bir film şeridi gibi geçen izlerini.
Bir an olsa hayallerin gerçek olduğu ama yine hayal kaldığı sadece bir an,
saniyenin sonsuzda biri bir an.
Sadece hissetsem gerçekliğini hayallerin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta