Hayat Tutuyor Beni Şiiri - Aylin Müftüler

Eylül geldi yine
Bir vakar, bir asalet
Ben de geldim Eylül’e
Bir hüzün bir gasavet
Nereye kadar böyle bilmem
Ruhumda med-cezirler
Bir gün başta kavak yelleri
Bir gün diz boyu sefalet

Anladım bu aralar
Hayat tutuyor beni…
Koskoca okyanusta
Fındık kabuğu tekneyim
Bir çıkarıyor göklere, dalgalar
Bir yere çalıyor beni
Gönlüm bulanıyor.
Yaşadıklarımı bir çıkarabilsem…
Lakin istifraya izin yok
Ya hazmediyorsun
Ya da içine oturuyor
Kanayıp duruyor yaralar
Anladım
Hayat tutuyor beni bu aralar…..

(Yüreğime Dokun kitabımdan)