Hayat tuttu yakamızı bir türlü bırakmıyor
Neresinden tutsak hayatı hep elimizde kalıyor
Bir yanımız kor yangın, bir yanımız tipi boran
Dışımız bir parça, içimiz bin bir parça
Bölük pörçük, düşüncelerimiz
Paramparça, kırık dökük düşlerimiz,
Çaresiz, pusatsız özlemlerimiz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta