Kendimi bildim bileli bu trendeyim
Dediklerine bakılırsa şayet
İlk vagonda açılmış gözlerim
Annemin kucağında uyumuşum
Babam masallar anlatmış
Ben hep dinlemişim
Kardeşim gelmiş yanıma
Güya çok kıskanmışım
Abiyim ben canım
Candır o benim canıma
Bir gün trene öğretmen bindi
Bütün çoluk çocuk doluştuk
Öğretmen okumayı öğretti
İstasyonları, şehir adlarını
Sular seller gibi okuduk
Her geçtiğimiz istasyondan
Başka bir hikâye topladık
Dalıp çıktıkça tünelden
Biz hayaller kurardık
Saymayı da öğrendik
En az biletçi amca kadar
Düşlere bilet kestik
Sonra vagon değiştirdim
Genç kızlar, toy delikanlılar
Görseniz pek de sessizdim
Yanı başımda bitmez kavgalar
Saçma sapan yılışık aşklar
Sanki koca trende ben tektim
Zamanı gelince tahsil de yaptım
Hatta askerliğimi bile
Demir sesleri içinde
Gelip geçti nöbetlerim
Günlerden bir gün
Şu kapkara trende
Kara sevdaya tutuldum
Öyle çok uzakta değil
Üstelik topu topu
Bir iki vagon ötede
İsim veremem dostlar
Ne olur bana sormayın
Yerin kocaman kulağı var
Bir fısıltı duysa bu raylar
Sağır sultan bile duyar
Neyse, o beni sevmedi
Malumunuz her sevdiğim gibi
Tam da yolun ortasında
Başınıza şair kesildim
Mazur görün efendim
Ne ara yaşlandım
Anlamadım hiçbir şey
Rüzgâr mı savurdu
Güneş mi çarptı bilmem
Geçti seneler bir güzel
Bir de çocukları sevdim
Onlar da beni sever
Nerede çocuk görsem
Hep aklımdan geçer
Bu trene ilk binişim
Hoş, ben seçmedim bu treni
Ama şikâyetçi değilim
Hayallerim yalan oldu belki
Ama kara tren benim kaderim
Ağlayacak halimiz yok ya
Öyleyse götür beni trenim
Kusura bakmayın ben böyleyim
Giderayak biraz geveze oldum
Yeri gelmişken söyleyeyim
Bir başkadır benim sohbetim
Günlerdir içimde bir his var
Bir hayli yorgunum dostlar
Şu tüneli geçince sanki
Trenden inmek vakti
Sahi helalleşelim şimdiden
Benim hakkım helal olsun
Ne götüreceksem bu trenden
Vasiyetimi de dinleyin
Son şiirimi sevdiğime verin
Nereden mi bilelim o kim
O kendini iyi bilir
Siz elden ele gönderin
Eskileri yırttı hatırlıyorum
Ona bu sonmuş deyin
Garip şair işte
Sevmiş kendince
Kayıt Tarihi : 2.4.2015 20:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayat biletsiz bindiğimiz ve ne zaman ineceğimizi hiç bilemediğimiz bir trene benzer.
![Akın Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/02/hayat-treni-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!