Hayat Trajedisi Şiiri - Melik Polat

Yasam bize bi zamanlar
2 odali nem kokulu
Daracik odasinda yuzumuze guluverdi
O kucuk o daracik o nem kokan odalardi bizi yarina hazirlayan
Odamizin tepesine bakinca kereste gorurdun
Arkasina bakinca ufacik odamizin minik yeri vardi
Orda tum malzemelerimizi depolardik
Aslinda tum dertlerimizi tum kahirimizi da orda depolardik
Odamizin yan tarafi ahira komsuydu
Aslinda her iki mekanda bir yasam mekaniydi
Birinde hayata tutunmaya calisan kanatsiz melekler
Diger tarafta ise koyun-kuzu melesirdi
Hayatimiz buralardan gecti
Neydik ne olduk
Hep diri kaldik
Cabaladik
O daracik yerlerde ne cahildik
Ne kavgaciydik hayata hep heyecanla bakardik
Cunku kucucuk yuregimizle nefes alip verirdik
Ese dosta hasret degil bagimlisiydik
Buyudukce cevreden soyutlandik
Buyudukce kaldigimiz yerlerin bize hayatta tutunma noktasinda bi ders verdigini anladik
Ne gunler gorduk beee
Ne acilar ne hevesler ne yokluklar cekmistik o kucucuk yuvamizda
O yuvamizin allahtan dili yok
Simdi cennette bile kalsak
O guzelim yerleri unutmadim
Unutamadik
Unutmayacagiz