HAYATİYATRO
Ömür dedikleri eşsiz hazine
Fark etmedim günden güne boşaldı.
Yine güle güle dedim birine,
Böyle elli sekiz sene boşaldı.
Amenna O Baki mahlukat fani,
Hiç bir güç takdire olamaz mâni.
Ana, baba, abla, ağabey hani,
Doğup büyüdüğüm hane boşaldı.
Çocukluk doyulmaz tatlı bir rüya,
Bir çırpıda geçti, yaşadım güya.
Durmak bilmez bir değirmen bu dünya,
Ambardaki onca dane boşaldı.
Gençlik geçer başlar gençlik ertesi,
Yokuş çıkar düşürürsün vitesi.
Tek bir şeyin dolmaz ömrü, vadesi,
Ne şu gönül, ne bu sine boşaldı.
Osman der; ortaya koyduğun sanat,
Yakından izlenir hem de her saat.
Tek perdelik bir tiyatro bu hayat
Bir de bakarsın ki sahne boşaldı.
02...01...2022
Osman Bulut
İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 24.5.2022 12:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!