Hayat Terli Bir Yastık İniltisi

Mumun aleviyle ısınıyor terli bir gece
Eksik şiirler tutunuyor simli perdelere
Alev tutkuyu sarmalıyor, yel özlemi
Söz ruhu okşuyor aşkın elleriyle

Titreyen bedenlerin teri var yatakta
Nefes sığmıyor gönüldeki kabına
Peçe yırtılıyor utançlı yüzlerden
Ruhlar düğümlenir iken gerçeğine

Boşlukta yanan titrek mumlar gibi
Kaçak bulutları kucaklıyor gövdem
Bir damla yağmurdur tek dileğim
Geçmiş yanılgılı bir düşün perdesi

Eski kaygıları taşıyor postacılar
Hayat terli bir yastık iniltisi
Ağıtları taşıyor yalan ırmakları
Öfkemin kabına sığmıyor ihanet

Efsunlar serpip şimdi tüm çöllere
Nefretleri sökmek yüreklerden
Rest çekmek bütün hüzünlere
Dokunmak aşka yine sevgiyle