Hergün başka bir dert, bir cefa...
Yok mu bu dünyanın dermanı?
Ben yaşadım bunu bin defa
Kalkmaz mı hiç elem harmanı?
Çekilen çiledir, gelen bela...
Her derde ettiler müptela.
Tüm acıya, açlığa mesela!
Kim veriyor böyle fermanı.
Dost olmuştur zengine zengin
Zengin, sanki fakire bingin
Hep mazlumun yeri mi engin?
Yok mu şu denkliğin oranı?
Yaşanırken bunlar hep bir bir
Hiçbir şey tesadüf değildir
Herkesin gideceği yer kabir
Unutmayın dini, imanı...
Eyyubum, hayat tercümanı
Hiç bırakmam aklı, izanı...
Attım artık canı, cananı...
Düşün hep mezarı, mizanı...
Kayıt Tarihi : 10.6.2012 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!