Hayat Telaşla Tüketiliyor

Pencereden bakacağız dışarıya üşümeyeceğiz
Bir fikrin kıyısından, tam ortasına düşeceğiz
Farkında olmadan koşturacağız sağa sola
Anlayacağız ki, ölmeden verilemeyecek mola
Gördüğümüz her şey gölgelerde yaşayacak
Gölgeler doyacak güneşe, güneş solacak
İşleyecek zaman, buz gibi eriyecek hayat
Bir gün bakacağız ki, gelivermiş o saat
Nereye bu gidiş, bize neler olacak
Akan göz yaşlarımızın yerine ne dolacak
Biz olmasak da bu manzara hep sürecek
Bu dünya böyle gelmiş, böyle gidecek