Müşterek falan değil hayat,
Düpedüz tek kişilik.
Yalnızlık bile paylaşılmıyorsa,
Herkesin kaderi farklıysa,
Kesişen yollar değildir
Hayatı müşterek kılan.
Aynı semada parlayan yıldızlardan
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Haklısınız. Gercekten hayat tek kişilik. Başarılar dilerim
doğru ya doğru ne deyim kutlarım doğrunun rıhtımına çıkmışsınız..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta