Hayat Tecrübeleri Şiiri - Musa Takçı

Gözü pek bir dünyanın
Ürkek iniltileri arasında bocalıyor
Engin ufukların gerisinde kalan
Hayat tecrübeleri
Sıcacık iklimlerden de fayda yok
Yeryüzü
O eski candanlığını esirgiyor galiba

Günler parçalayarak uzaklaşıyor
Zaman denilen muammayı
Geride unutulmuş hayatlar
Ve uzayan geçmiş belirginleşiyor
Yaşanan gün ise
Ne kadar geçmiş
Ne kadar gelecek
Bilen yok maalesef
Bir korkunç son mu
Aydınlığa açılan bir kapı mı
Zaman gösterecek belki de

Ama insan koşuyor şimdilik
Bir bilinmeze kucak açarak
Ve bu koşuşturmada
Karşılığını da görüyor tüm eylemlerinin
Ne kadar inkar etse de anlayamadığı gerçekleri
Onları içinde duyarak ve yaşayarak
Direniyor
Katlanıyor
İsyan ediyor
Belki pişman da oluyor
Ama anlıyor sonunda
Bocalayan hayat tecrübelerinin
Nasıl bir dünyanın hediyesi olduğunu