Dümdüz çayırlardaki çiy gibi
Düşer hayat sözü
Hırıstiyanın hasta yatağına,
Umut bulutlarda,
Ve ölüme karşı büyürken avuntu
Ondan sonrası ilk hasat,
Kaybolur böylelikle
Ölümün bütün acılığı!
Güneşin korunun ardında batması gibi
Denizde açık mavi,
Yaz akşamlarında,
Kuşlar cıvıldarken hafiften,
Gider bu ruh dinlenmeye,
Tatlı bir gülümseyişle yolunda
Duyumsar sözünde
Bizimledir Tanrı Baba.
Bedenlerimizin hafif ürpermesi gibi,
Yaz sabahlarının şafağında,
Parıldarken seher yıldızı
Ve müjdelerken yeni günü,
Yaz günü ağarırken
Beyaz sabah bulutlarının arasında,
Ki hayatın ışığıyla birlikte
Biter soğuktan ürpermemiz.
(1860) .
N.F.S.Grundtvig (1783-1872, Danimarka)
Danca'dan çeviren: İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 12.11.2005 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!