İnsanoğlu doğmadan plasentada her yeri şişer.
Çocuk olur, düşer; dizi,
Şeker yer; dişi şişer...
Arı bile sokar kolu şişer.
Oklulda yazmaktan parmağı...
Bıyıkları terler, kız sever yüreği şişer.
Erkeğe Komutan, kıza Baba çakar beş kardeşi,
Yanaklar şişer.
İş bulur, cüzdanı...
Evlenir borçları şişer.
Birileri yer, sen yiyemezsen; bir yerlerin...
İstediklerini yersen de göbeğin her yerin şişer.
Eşin susmaz kafan...
Yaşlanırsın, emekli kuyruğunda ayakların ellerin şişer.
Söversin sayarsın, günahların...
Bıkar, ölürsün...Cesedin şişer.
Kayıt Tarihi : 14.9.2009 13:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Şefik Erkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/14/hayat-sis-mis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!