Hayat Şiir Gibidir Şiiri - Fatih Güler

Beka dünya tarihinin gerisinde kaldı
Yarının menfaatinden herkes yerini aldı

Yoldan gelip geçen ülkeyi sattı
Bedelli konforuyla derin uykuda yattı

Petekli kovanda eşek arısı baldı
Bozulan doğada kendi alemine daldı

Tek kuruşa alın teri çaldı
Çaldırana saçını süpürge etmekten caydı

Güzel bacağa ağızdan salya aktı
Bunun yüzünden çok ocaklar yaktı

Önünü düşünmeden devletin musluğunu açtı
Arkadaşına dahi bakmadan vatanından kaçtı

Gündüz gece onu gönlünde andı
Mangalda kül bırakmayarak sadece yandı

Gönlünü verdiğine gönlünden şiir yazdı
Gönül verdiği gönüller eğlenenle azdı

Kış gününde ev kırası ondu
Matematik hesabı çarşıya uymayınca dondu

Senaryosunu kendisi yazıp oynadığı insandı
Anne babasının anlattığı masala inandı

Anneyle babasını gereksiz üzdüğünden kahroldu
Ardından şehit haberi gelince mahvoldu

Gide gide koca çınar yoruldu
Son durakta ummadığı sorular soruldu

Bembeyaz olmuş saç sakalını yoldu
Diktiği cennet bahçesindeki gül soldu

Kaşınan göbeği fazla yemekten çatladı
Yılana bağladığı mayın elinde patladı

Borçları yüzünden dokuzuncu kattan atladı
Bide Allaha borcu sekize katladı

Hatasını bastırmaya yönelik yalandan ağladı
Timsah gözyaşıyla bebekle eve bağladı

Hayat böyle kafiyeli şiir gibidir
Yazarsın niye yazıldığının anlayan olmaz.