Hayat Sensin,Yaşamak Sen Şiiri - Serkan ...

Selam;
Bu şiir sana ey sevgili
Her satırda kalbimden saçlarına bir sevgi seli
Her kelime seni sevdiğimi haykırıyor,
Her hece anlamadığın için çıldırıyor.
Sen yaşamakla ölmek arasındaki narin köprü;
Ortasında da ben.
Sağa ya da sola gitsem sonum olacak
Sanki bir adım atsam ipler kopacak
Ey yar;
Ben ne yaşamda ne de ölümdeyim
Bütün bedenimle sendeyim

İlk adımla başlarmış ya insan yaşamaya
İlk adımı sana attım başladım hayata
Sonra; gözlerin gelince gözlerim
Son buldu hayatım kesildi nefesim
Sen beni yüreğinden sürgün edeli,
Çektiğim tek şey sevmenin bedeli

Eğer birgün yaşamamı istersen;
Mezarıma gel.
Yeniden başlasın hayatım çocukluktan
Gel de ninem bana yine kazak örsün
Taşıma eğilip:'seni seviyorum.' de;
Dünya dirilmek görsün.

Bunların hepsi tabi ki hayal
Ama birgün gerçekten öldüğümü duyarsan
Emanetin kalbimde gel, al

Gül kırmızısı olunca tan yerim;
Gül yüzlüm yanımda olsaydı derim
Gün batımından şafağa seni düşünürüm
Eğer birgün düşünmekten bıkarsam
İşte o gün ben gerçekten ölürüm
Yıldızlar ağıt yaparlar ardımdan bana
Ve beni anlamadığın için beddua yağdırırlar sana.

Sensizlik öyle bir hastalık ki tek çaresi sensin
Ve sen öyle bir çaresin ki;
Ölsem bile gelmezsin
Seninle olmak ölümüm gibidir yarim
Birkez tadacağım;
Asla vazgeçemeyeceğim

Sözün özüne gelince tatlı şey;
Gözlerin hücrem bakışlarınsa 'zulüm'ümdür
Sakın ha açma kilitleri;
KURTULŞUŞUM ÖLÜMÜMDÜR.
Kurtuluşum ölümümdür
SERKAN GÖKÜ
terkedilmişliğin şairi