Hayat seninle güzel
Ve bu ev varlığınla yeniden şekilleniyor
Dokunuşunla çiçek açarken bütün tomurcuklar
İçimdeki canlı bombanın saati susuverir.
Yüreğim aydınlığa koşar,
Hasta ruhum ebedi karanlığı yaşarken,
Yeniden doğar bir çift siyah gözbebeğinde.
Canlı canlı ölmektense
Beyaz bir mateme bürünmek bakışlarında…
Devam etmek ıstıraba
Hayat denilen arka bahçede,
Toprak olmak daha iyidir.
Dahası tuhaf duygulara rağmen
Seni taşımak yüreğimde,
Ve onunla yaşamak,
Onunla sonu bulmak,
Yönetilmek, çekip, çevrilmek,
Sona ermek…
İsyankâr ruhumun sonsuz sükûnetidir.
21.12.2005; K:M.Paşa
Kayıt Tarihi : 2.1.2020 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!