Hayat seni sevmek değil

Bıraksam hayatı ah gitmesem peşinden
Çeksem ellerimi kendi üzerimden
Mutluluğu kendimden çok
Başkaları için düşünmekten
Bir yorulupta bırakabilsem
Ah keşke
İçimdeki çocuğu büyütebilsem
Yada bir nefesimi tutuşumla
Öldürebilsem
Tüm kızgınlıklarımı
Nefretlerimi
Bana yapılan kötülükleri
Ah ki ah yüreğimde tutup
Toplayabilsem
Ve bir volkan gibi
Hak edenlerin üzerine tükürebilsem
Yapabilirmiyim bilemiyorum
Ama yapmayı herşeyden çok ama
Çok istiyorum
Keşke görmezlikten gelebildiğim kadar
Gerçekleri görebilseydim
Gördüklerimin üzerine gidebilseydim
Keşke duymazlıktan geldiklerimi
Kulaklarımı yırtarcasına açarak
Herşeyi duyabilseydim
Duyduklarımın üstüne düşüp
Kendimle ettiğim kavgaları bırakıp
Onlarla ölümüne pençeleşseydim
Yapabilirmiyim bilemiyorum
Ama yapmayı herşeyden çok ama
Çok istiyorum
Hayat bu işte neresinden tutarsan tut
Muhakkak bir yeri elinde kalıyor
Çok özenip titizlensende
Üstüne düşüp titresende
Hayatı kendinden çok düşünsende
Sen onu üzmesen bile hayat seni üzüyor
Ve bir kez olsun senden özür bile dilemiyor
Ve ne kadar seversen sev
Ne kadar koşarsan koş peşinden
Bir de bakmışsın ki bir rüya gibi
Ya en güzel yerinde bitip
Seni üzüyor
Yada bir kabustan kurtarmışcasına
Seni sevindiriyor
Ah ki ah gitmeseydim dursaydım yerimde
Zamanı hep tutsaydım elimde
Söylemek istediklerimi tutmasaydım dilimde
O rüyaların en güzel yerinde uyanıp
Hayırdır inşallah demek yerine
Siktir lan bu ne biçim bir rüya demeyi
Ne kadarda çok isterdim
Diyebilirmiydim bilemiyorum
Ama demeyi çok ama
Çok istiyorum
Deme ki ne geçti aradan
Zaman yine aynı zaman
Bir ince çizgi çeker gibi
Bir sınır çeksen duygularına
Seni üzenleri sende üzsen
Hatta günde beş vakit düzsen
Olmadı sülalelerinin seceresini çıkarıp
Beşikten başlayıp mezardakilerinde bitirsen
Ah ki ah yapabilirsin
Buna bu gün bu saat bu dakikada
İsteyerek başlayabilirsin deseler
Bilmiyorum yapabilirmiyim
Böyle bir hayatı seçebilirmiyim
Böyle yaparak da mutlu olabilirmiyim
Bilmiyorum, işte bilemiyorum
Hayat bu işte ne yapacağını bilemiyorsun
Ya yaptıklarından mutlu olmayıp yapamadıklarını istiyorsun
Ya da yapamadıklarını hayal edip yaptıklarından pişmanlık duyuyorsun
Farketmiyor işte istesende istemesende bir yoldan geçiyorsun
Zaten insan yapamadıklarının efendisi
Yaptıklarının kölesi değilmi ki
Her düşün her hayalin peşinden giden
Uyumadan binlerce rüya görüp
Kendince hayırlı yorumlar getiren
Gerçeklerle yüzleşince zoruna giden
Bir imkansızlıklar gudubeti değilmi
Ah ki ah desem ki hayat
Sen hemen aşağı yat
Sonra üstündekileri çıkart
Seni bir güzel si..yim desem
Ah ki ah diyebilirmiyim bilemiyorum
Ama demeyi inan ki çok istiyorum
Aha da içimde geldi işte diyorum
Hayat …..
Seni yaşamak değil
Si.. ne güzelmiş
Oh be ne rahat!