Uyan ey hüzünlere doğmuş küçük çocuk
Uzan, tut ellerinden umudun, sevincin ve o, sana zaman zaman acı gibi görünecek ama tüm yaralarını en iyi şekilde saracak zamanın
Gel, çaresizliği çıkar at yüreğinden
Çaresizlik yoktur inan, ümit kesmektir var olan
Sev, dünyayı insanları, doğayı
İncinsen de vazgeçme sevmekten hiç bunları
Duy yüreğinden gelen her sesi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim