Hayat, sen ne kahpeymişsin meğer

Ne telefonun çalar, ne biri arayıp sorar
Paran yok ise kayboluverir dostlar
Şanın, şöhretin, paran, pulun yerindeyse eğer
Hayat, sen ne kahpeymişsin meğer

Sormaz hatırını Anan, Baban, Kardeşin
Yoksa paran, yok bu dünyada işin
Doluşurlar maskelerini takıp paran varsa eğer
Hayat, sen ne kahpeymişsin meğer

Oturursun kendin ile tek başına
Ah edersin, geçmişteki hatıralarına
Kimseler kaldırmaz bile cenazeni ölürsen eğer
Hayat, sen ne kahpeymişsin meğer

Doğduğuna, doğacağına pişman olursun
Eski güzel günlerinle avunursun
Şanına, şöhretine tekrar kavuşursan eğer
Hayat, sen ne kahpeymişsin meğer

Kubilay Enginol

Bu Şiir Rahmetli Cahide Sonku Hanımefendiye ithaf edildi.