Hayat şekil değiştiriyor;
Kalmıyoruz fazla.
Kayıp akıyoruz yıldızlara ulaşıp
Ya da kör bir çukura yatıp sessiz
Bakıyoruz geçmişe.
Kalmıyoruz fazlaca.
Meşgul etmiyoruz yeryüzünü aslında
İşgal ederken meşgul.
Kendi meşguliyetimiz yetiyor bize
Payımıza düşen o.
Hayat şekil değiştiriyor;
Eşyalar, ev, briket, arsa, bahçedeki dal
Maya tutmamış süt, bebek emziği
Parktaki yeşil bank, klavye, kettle.
Uzuyoruz buralardan yaylanıyoruz
Yaylanıp giderken dönmemek uğruna
Yüreklerimizle yaşıyoruz.
O halı yok artık; sonra olunca
O sehpa kırıldı, gezgin o vazo
Cam vitrin yıkıldı, duvar yok oldu
Başkaları oturuyor sundurmanın altında sonra
Şekil değişti, çok geçmiş oldu.
Silindi eşyalar artık birer birer
Olunca sonra.
Şekil değiştiriyoruz hayata uyup
Zaman uğruna
Büyürken küçülüp ışık ışık, beden beden
Alenen.
O yollar yol değil artık, o araba hurda.
Ne kalıyor ki, ne kalmış ve ne kalsın.
Gidiyoruz, gidiyor;
Hayat şekil değiştiriyor.
Kalmıyoruz fazlaca
Sonra olunca her şey sonra
Kalamıyoruz burada.
23.01.2024
Kayıt Tarihi : 3.3.2024 20:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!