Benim seni sevdiğimi kimse bilmesin diye, senin bana söylemek istediklerini kimse duymasın diye, sevgimizi, birbirimizi sevdiğimizi kimseler anlamasın diye, ben bütün yaşam kapılarını kapatırken, kendimi sadece yalnızlığımla hapsediyormuşum…
Seni sevdiğimi kimselere söylemeden çıldırasıya yalpalayarak dolanırken girdaplarda, yasaklı aşkların yazıldığı levhaların altında geçti uykusuzluklarım sürgünlerle…
Seni sevmekle, sensiz yaşamın arkasında aşılmaz bir köprü varmış…
Artık herkes benim yanımda senin gölgeni arar, herkes ben yalnızlığımdaki senin kalabalıklığına bakar…
Uçsuz bir köprü bu, ardı boşluk, önü uzak bir çıkmaz…
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
