Hayat Sahnesi Şiiri - Sagirzade Ozan

Dünyayı donattılar, renk renk, her yan,
Bu renklere kanma, gönül dolmadan.
Gelenler neşeyle, gidenler hüzünle;
Sen yürü yolunda, gönül solmadan.
*
İnsanlar koşuşur, sahte bir dünyada,
Gerçekler gizlenir, maske ardında.
Bir gün her perde düşer, sahne sonunda;
Sen sahici kal, masken düşmeden.
*
Hayat bir tiyatro, herkes s'özünde,
Kimisi ağlar, kimisi güler hüzünde.
Oyun bitince, gerçekler su yüzünde;
Sen rolünü oyna, sahtelik olmadan.
*
Zaman akıp gider, durmaz hiçbir an,
Her anı değerli, kaçırma z'aman.
Mutluluk kısa, hüzün uzun bir zaman;
Sen anı yaşa, pişmanlık olmadan.
*
Dünya bir sergi, her köşe bir sanat,
Her sanat bir iz, bırakır hayat.
Güzelliklerle dolu bu dünya haritası;
Sen de bir iz bırak, izin silinmeden.
*
Dünya bir sahne, herkes bir oyuncu,
Kimisi figüran, kimisi başrolcü.
Perde kapanınca, geride ne kalcı?
Sen sahneni koru, perde inmeden.
*
Rüzgar eser sessiz, çiçekler açar,
Her bir hikaye, gökyüzüne nâçar.
Hayat fırtınasıyla ne çok şey uçar;
Sen kökünü sağlam tut, dalın kırılmadan.
*
Gözler çok şey görür, kalpler çok şey hisseder,
Her bakış bir anlam, her his bir iz bırakır.
Dünya gürültüsünde, bazen gerçekler silikleşir;
Sen gözlerini açık tut, gerçekler kaybolmadan.
Yazan : SagirZadeOzaN 📝