Hayat Rüya Şiiri - Ali Gökhan Cihan

Hayatın kendisiydi rüya
Ya da yaşanmış kabuslar
Yaşamaktan korktuğumuz, sustuğumuz
Sonu hiç gelmeyecekmiş gibi
Yaşamayı tercih etti her insan
Nefes aldı soluksuz ardı ardına
Neyin peşinde olduğuna bakmadan
Aslında kovalayanlarından bir haber
Koşturuyordu insanoğlu.
Ve bir gün duracağını duranlardan anlıyordu
Ama ne çare
Hayat yaşayamadığın kadar hızla ilerliyor
Tek yaptığımız sadece bakmak
Oysa ki tren bile yoktu piyasa da
Söylesene sen hiç
Ne yapacağını bilememek kargaşasını yaşadın mı içinde?
Hayır, belki, bilmem? Peki hangisi?
Ne fark eder ki cevabını bilmek
Ya da bilmeden beklemek
Hepimiz kayıtsız kalmadık mı zamana karşı?
Yenilmeyen var mı, sen hiç gördün mü?
Biliyorum ki “ben” bile diyemiyor insan
İşte o an yaşadığımız en büyük aciziyet
Aciziyet dedim ya “ben” diyenleri duyar gibiyim
İşte onlar kendini kandırmayı bilen hünerlilerdir
Şöyle bak bir hayata
Nasıl da oturuyor taşlar yerli yerine
Gidenler, kalanlar, yaşayanlar ve yaşamak zorunda kalanlar
Hangisindesin kim bilir?
Kim bilir ki senden başka?
Hadi uyan artık sabah oldu
Kelimelerini duymak istemez insan
Rüyanın en tatlı yerinde uyurken
Ama bilmez ki insanoğlu
Her sabah rüyaya uyandığını…