Yoruldum hayat...yordun beni.
Bırak peşimi artık...bırak.
Yoruldum...
Yazı kışı bilemedim,
Saçlarımda mevsimsiz kar taneleri,
Tükendi gözlerimin feri.
Terkedip gitmek lazım aslında,
Sahte sevdaları, satılmış dostlukları,
Onursuzları, kalleş yılları,
Ve seni... bırakıp gitmek lazım.
Yoruldum hayat, yordun beni...
Önce çocukluğumu aldın elimden,
Boynu büküldü gençliğimin,
Acı hatıraları kaldı geriye,
Yitik umutlarımın...
Ben de sevilseydim,
Sevdiğim kadar,
Uğruna bir ömür verecek kadar.
Aşktan usandırdın, sevgiden korktum.
Boşa gitti yıllarım, sanki ben yoktum...
Geriye dönüp de yaşayamam ki,
Bu yükle yoruldum, taşıyamam ki.
Kaçıp bir yerlere, atsam kendimi,
Dertlerim içimde, kurtulamam ki...
Al şu verdiğin hayatı geri,
Ver düşlerimi, hayallerimi,
Dünya ya hiç gelmedi say,
Hayat... bırak artık peşimi...
Rahat bırak beni...!
Kayıt Tarihi : 30.9.2007 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neden bu kadar stem ettiniz hayata umarım bir anlık öfkenizden dolayı yazdınız bu stem dolu siiri.
Kaleminize, yüreğinize sağlık.
Tebrikler.
Anı kaçırmadan yol alabilirsek, yaşadım diyebiliriz.
Hoş bir şiir
pes etmek yok hayat bizi rahat bırakmıyorsa bizde hayatın peşinden gidelim ellerine sağlık
TÜM YORUMLAR (14)