Hayat Puslar İçinde Zindan

Artık kumlar üzerine yazılır oldu anılar
Ve aşklar kum tanecikleriyle geçiyor tarihe
Her esen yelde dağılıp gitmeye mahkumsa
.............................................................. Sevdalar…
Görüyorum ki, anlamsızmış
...............................................Yaşananlar...
Belki bir seraptı çöllerde gezinen
Belki pembelere bürünmüş bir rüya…
Yörüngesinden çıkamadığımız hayatsa,
Puslar içinde zindandır, sadece..

Tüm ufkumuz, çamurla örülmüş dört duvar...
Başımızı gömdüğümüz çukur,
.............................................. zifiri karanlık…
Başını kaldırıp bir baksa insan,
...................................................Görecektir;
Bize anlatılan ölüm,
............................Son değildir aslında
Soyunup,etten parmaklığı
Kurtulmaktır, küf kokulu hayattan…
Yeniden doğmak gibi…
Yeniden öğrenmek yürümeyi…
Adım
...... Adım
...............Yılmadan…