Gel içime ey hayat pınarı
Sonsuzluk gibi çağlayıver kurak ruhumda
Hayalden öte bir yerlere sür aklımı
Canda filiz ol, damarıma taze kan
Gel içime ey hayat pınarı
Sevda nedir bellet şu kimsesizliğime
Yalnızlığın karanlık irin ellerinden kurtar
Göğün en içten halidir gözlerin, gül yüzüme
Küllerinden doğan bir yitik gibi
Sevda nedir bellet şu kimsesizliğime
Yokluğunda hatırı sayılır hüzünler yaşadım
Yapmacık dünyaların günlük temaşasında
Kendim olamadım hep mutluluk rolünde oynadım
Kederli şarkılar söyledim şiirler yazdım içimin çığlıkları
Yokluğunda hatırı sayılır hüzünler yaşadım
Gel içime ey hayat pınarı
Unutalım maziden kalan tüm acıları
Çiçeklerin kuşların diliyle konuşalım cıvıl cıvıl renk renk
Sararan yapraklara, hüzünlü güze inat
Giden günde gelen mevsimde bahar olsun tek gerçek
Unutalım maziden kalan tüm acıları
Gel içime ey hayat pınarı
Kayıt Tarihi : 13.2.2011 22:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!