Hayat Öyküsü Şiiri - Fatih Coşgun

Oysa, küçüklüğümde öylemiydi,
Havadaki yıldızları sayardım.
Belki masum bir çocuk hayaliydi,
Babam ne söylese hemen kanardım.

Zamanla yarıştı akrep yelkovan,
Düne dair ne varsa yitip gitti.
Anlamadım ne çabuk geçti zaman,
Tat alamadan gençliğimde bitti.

Henüz daha kırkı bir geçti yaşım,
Yolun yarısına altı ekliyor.
Kısmen aklara büründü başım,
Yorgun kalbim arada bir tekliyor.

Arsız hayata devam ediyorum,
Geçen yılları yaşamamış gibi.
Ne zamanki bir tabut görüyorum,
Sanki, naşım içine konmuş gibi.

Dünya Sultan Süleyman'a kaldımı,
Kim kafa tutabilmiş Azraile,
Şu dünyada baki kalan oldumu,
Ecel gelince herşey boş nafile.

Yaklaşırken hayatın son bölümü,
O yakasız gömleği giyeceğiz.
Elbet bir gün tadacağız ölümü,
Toprak geldik, toprağa gideceğiz.

Fatih Coşgun 20.04.2014