dokunmak hayat vermekse cana;
yeniden dirilirim her dokunduğunda
ve
güneş öperken bulutu
toprak sararken tohumu
her dokunuş hayat öpücüğü
öp beni
güneşin bulutu öptüğü gibi
sar sarmala
toprağın tohumu örttüğü gibi
yokluğunda gelen kızıl ecel
dudaklarımı yaktığında
öp beni
söndürsün nefesin ölümün ateşini
gözlerim örterken kapılarını hayata
Azrailden önce davran
geciktirme hayat veren öpücüğü
yeniden dirilt beni
Kayıt Tarihi : 3.3.2009 00:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arap Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/03/hayat-opucugu-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!