Hayat önce kendini seversen güzel
Hayat bir yokuşa doğru nefes alırken yürümekti.
Gözlerimin gördüğü kadar tenimde yaşamaktı.
Bazen yüzüm gülerken başımı kaldırıp bakmaktı.
Bazense içim kan ağlarken, geceye saklanmaktı.
Hayat değerlerimdeki adam olabilmekti, dik ve mağrur…
Her anın nefesinde kalabilmekti, yaşama dokunur.
Ve hatta doruklardan bir kartalın gözünden bakabilmekti.
Yüreğimde kocaman bir aslan gibi yatarcasına gurur…
Hayat bir çocuğun gözünden görebilmekti, bilye oynarken,
Özveriyle ve hatta zamanı sallayan bir anne şefkatinde,
Hayat yorgun düşmüş gözlere, aşkı salabilmekti yürekten,
Özgürce yürüyebilmek hatta uçabilmekti gökyüzünde…
Sevginin ördüğü aşkın hırkasını giyersen ruhunu örter.
Üstelik yüreğinden akan duyguların ardından gidersen eğer…
İşte o zaman aldığın her nefes değer kazanır, aşk eder.
Hayat önce kendini seversen güzel, sevildiğin kadar özel,
Oktay ÇEKAL
13.10.2015-16.11
Kayıt Tarihi : 20.10.2015 23:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!