Hayat ol hayatıma…
Öylesine kalakaldım, bu şehirde sensiz,
Esen rüzgâr sensiz esti, gökyüzü sessiz,
Adım oldum ardın sıra, yoksun yollar izsiz,
Bulamadım beni sende, kokun tenime sinmiş…
Bir garip olurum, gün geceye karışınca,
Yüreğimde düğümlenen, sevgim dolunay olur,
Ruhumda şaklayan, duygularım tene dokununca,
Karanlığın gözlerinde, görünen gölgem olur…
Sensizlik kondu dallarıma, gövdemden yıkıldım,
Rüzgârların süpürmedi, toz toprağa karıştım,
Yüreğim çok sevdi seni, gözlerimden sarıldım,
Saklandın uzaklarımda, izlerini bulamadım…
Al her şeyini gel bana, bende kalsın nefesin,
Gel zaman kaybetme, bu ömrümün içindesin,
Ellerimi uzattım bak, tutuver yüreğin sevsin,
Hayat ol hayatıma, zaman bizi sahiplensin…
Oktay ÇEKAL
15.05.2014-23.35
Kayıt Tarihi : 19.5.2014 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!