Canların yorulduğu hayat okulunda.
Nice canları kavurdu hep bu zaman.
Hayalinde koştuğun dik yokuşunda.
Yogun gölgelerindir,etrafta savrulan.
Bilmediğinizi öğretir,geçerken yıllar.
Düşünce çamurlarında ağlayanlara.
Silkelediğin tozun olur kuruyan acılar.
Dökülür yaşlı gözlerde çağlayanlara.
Sararırken zamanın hasret tünelinde.
Vahlar döğünür ahlarınla gecelerinde
Dinlenen acıların yorulunca dizlerinde.
Cansız gölgelerdir kaybolan ellerinde.
Kırık bir tahtadan silinir,sonunda adın.
Belki tekmelerden dağılır son toprağın.
Arzularının feryadını duymaz ki efkarın.
Hayatına kabus olur hayallerinde kârın.
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 21:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben insanları böyle okudum ben tam tersini okuyorum dünya kendini bilmen için verilen
Bir zamandır bildinse sonsuz hayatta her şeyde senindir başara bilenlere ne mutlu
Tebrikler saygılar
TÜM YORUMLAR (2)