Hayatı her alanda okul olarak kabul ettim
Yaşadıklarımdan ders çıkardım, sorgulamadım, bu da benim olsun diye çaba sarf etmedim, benim olanları ise bana verilmiş emanet olarak gördüm, birgün sahibi tarafından geri alınacağını bilerek korudum
Mutluluğun, maddi şeylerde olmadığını öğrendim, karıncanın işçiliğini, arının kusursuz mimarlığını, gecenin gündüze olan aşkını örnek aldım.
Hayat yolumun rotasını çizerken hep kendim olmaya çalıştım, hergün düzenli olarak aynanın karşısına geçip, kravat düzeltme yerine gözlerimin içine bakarak kendimi sorguladım.
Doğada var olan her şeyin bir yaradılış gayesi olduğunu düşünerek asla hakir görmedim.
Hayat felsefemi sevgi üzerine inşaa ettim.
En büyük servetin sevgi olduğunu kabullendim, sevginin bitimsiz bir servet, nefret ve çekememezliğin en kötü ahlâksızlık olduğunu kabul ettim.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta