Hayat Okulu Şiiri - Yusuf Toprak

Ne adını duydum Selendinin,ne yolundan geçtim, Yedi yaşında YİBOya kaydedildim. Sende mezun olacaksın,zaman geçiyor derdi büyüklerim, İnanmazdım,gerçekten geçiyormuş,ama gözlerim. Ayrılığın en acısını burda tattım, Gurbet öyle bir vurduki arkamdan,yıkılmadım, Kimsenin saymaya ömrü yetmez,kaç gece anasız babasız yattım, Anama değil,babama değil,her gece soğuk ranzaya sarıldım. Hepimiz bir zincir halkası gibi kenetlenmişiz birbirimize, Onbeş yirmi kadar ebeveyn,üç yüz çocuktan oluşan bir aile, Herşeyden uzak dört duvar arasında yaşayıp gider neşeyle, Bu zinciri kimse koparamaz,en güçlü demirci bile gelse. Kimin derdi olursa,öğretmenler uzatır ahtapot kolunu, Evlatlarından ayırt etmezler,kalpleri sevgiyle dolu Bizim biletimiz kesildi artık yolun sonu Bana öyle şeyler öğretti ki bu Hayat Okulu Burası hayatın acemi birliği, Yetiştiriyorlar hayat için en mükemmel eri Öncelikle iyi bir insan,iyi bir meslek buranın tek gayesi, Buradan teskere alanlar en mükemmel şekilde tamamlayacaktır,usta birliğini. Yaşım on bes verdim bu okula sekiz yılımı, Az değil ömrümün yarısından fazlasını, Ssğlamdır bir beton gibi yibo arkadaşlığı, Düşünemiyorum mezun olupta burayı hatırlamayacak insanı. Nasıl aşıksa kerem aslıya,mecnun leylaya, Bende öyle aşığım yiboya, Öyle bir fırsatım olsa sonsuza kadar yaşardım beni adam eden bu okulda, Ben öümce gömsünler beni sekiz yıl gölgesinde oturduğum çamlığa. Artık son günlerim yiboda, Son kes bakıyorum yıllardır derdimi anlattığım duvarlara, Son kez baş koyuyorum yastığıma,son kes yatıyorum yatağıma, Kelimeler boğazıma tıkanıyor,cevap veremiyorum sekiz yıl nasıl geçti diye soranlara. Zamanın önüne baraj kursan,hemen taşar gelir ardından, Şöyle dönüp ardına baksan,var mıdır yiboda geçirdiği güzel günlerden baska birsey anımsayan. Okudun mu yibo tabelasını son kez,çıktın mı çıkıs kapısından Ağlıyor senin yıllardır ağırlığını çeken sıra. Herkesin korkuyla beklediği son ders zili çaldı, Eskiden kahkaha sesleri yükselirdi şimdi etrafı hüzün sardı, O sürmeli kapıdan çıkan bedenimdi, Kalbim hiç gitmemek üzere yiboda kaldı.. 28/05/2011 Yusuf TOPRAK