Hayat Nektarı Şiiri - Necmi Bayram

E kız Nezahat yürü
Çevir davari geri
Çit,yıkık yol üstünde,
Çöllediler sinori.

İnce boynuzli keçi
Yakında doğuracak
Bırak oni mereğe,
Orasi daha sicak…

Al da gel kul tekeyi
Asli’nin aharindan
Kapi yap çevirmeye,
Tezi yoktur yarindan.

Çevirmenin zazulü
Zayıf uşağum zayıf
Onar oni erkenden
Gel yiyelum gadayıf.

Garnimizi doyurak
Sonra da odun gırak
Bakalım var mı odun?
Ormanlar da çok ırak.

Git semerle eşeği
Götürelim ormana,
Yolla gitsin kürüne,
Su içsin kana kana.

Çek baltayi, hizari
Yapak ayak gurisi
Gelebilir ormanci,
O da bi dert doğrisi.

Şemsiye yok; çul getir
Alırız başımıza
Bi da piştofini al;
Kurt çikar karşimiza.

Geliriz akşam erken,
Sağariz inekleri,
Uykumuz geldiğinde
Sen serersin yerleri.

Oy benum guzel yavrim!
Uyumak haram bize
Bi lokmacuk yavrilar
Bakarlar elimize.
Çalişmak mutlulukdur;
Hep ibadetimize…
Dürüstçe yüreklerle
Çikacağuz temize.

Bizler yalan iş gerçek,
Erekler Vatan için
Geluşturek ülkeyi
Mezarda yatan için.

Onlar emanet etti
Biz de uşağamza…
Eniği aha güneş,
Gel gidek yolimuza.

Şu güzelim dunyayi
Tatmadik doya doya
Hep ettuk boşa kavga
Oysa her şey bi rüya.

Uyan insanluk uyan
Uyan bilime boyan
Yok hiçbir dayanağın;
Yüce Allah’a dayan.

Kardeştir tüm insanlar;
Bölücülük neyine?
Tüm haklarımız eşit,
Serbest yürü evine.
Ne gerek var, suçlusun;
Yaşarsın sine sine.

At şu silahı gitsin,
Sersemlilikler bitsin,
Silah sesi yerine
Barış kuşları ötsün.

Aynı can aynı kanız,
Birlikteliğe yanız,
Gölge Ozan’ı dinle
Zaman geçmedi henüz…