Hayat nehri Şiiri - Murat Deveci

Hayat nehri

Hayat nehrinde insan, yaşıyor hep imtihan,
Zalim zulümleriyle, mağdur sabırla her an,
Hayat sürüp ilerler, tanışınca ecelle,
Mağdur bayram yapar da, zalim olur ağlayan.

Hayat nehri dediğin, gelecekten geçmişe,
Seyahatin yoludur, sırrına erişmişe.
Farkında olmayanlar, günü gün ederler de,
Nefsinin isteğiyle , yaşarlar hep pürneşe.

Hayat nehrinde her an, nefsin yolunda giden,
Hak ve hukuk çiğneyen, Hak sınırı bilmeyen,
Keyfe keder yaşayıp, ecel kapısın açan,
Kalır ateş içinde, azap çeker bitmeyen.

Hayat nehrini bilen, uyar Rabbin emrine,
Zulüm , cürüm işlemez, gem vurur hep nefsine,
Yaşanan musibeti, Hakk’ın bir lütfu bilir,
Sabrederek ulaşır, Rahman’ın rahmetine.

Ömrüm ilerliyorken kendi hayat nehrimde,
Kalmışım bende garip, vatanımda, şehrimde.
Zalim iftira atar, sabah, öğle ve akşam,
Zulümlerin devranı, döner günün birinde.

Muradi-12.02.2018