Ölüm de var gülüm zulüm de var
zaman her haliyle akıp gidiyor
yaşamak yine en derinlerde bir inci
ya da kör bir pencereden en kökne zirve
insanın yaşadıkları yanına kar kalıyor
ah bir zindan var ki tutsaklıklara doymuyor
yaşam çiçeği uçurumlarda yeşerir olmuş
Hayat katı yaşamak çok zor gülüm
avuç içinde saklı güllerin güneşi kaybolmuş
ah bir feryat yanaşmış durmuş cehennem kıyısına
cennet yine bir kuytu kenar da yalnızlar rıhtımı
yaşayan yaşadığını biliyor gülüm ölen ise öldüğünü
ben öldüm sen yaşamaya devam et gülüm
Hem de öyle bir öldüm ki hiç sorma
An ve an can verdim yaşarken öldüm yani
Ölmekten fırsat bulamadım yaşamaya
Depremler fırtınalar yüreğimde eyleme durdu
Hadi gülüm ben öldüm sen devam et yaşamaya
bir hınçla ve aşkla yaşa ve umutlarını koru
zulanda mutluluk ve güzellikler olsun yarınlar için
çünkü güven olmaz hayata ve yarınlara
Hayat insanın yaşadığı andır gülüm
Yani aldığı ve verdiği nefes kadardır
Yaşayan öldü mü tok ölür
Yaşamayan ölürken de açtır
Kanayan zamanda en değerli inci hayattır
Bunu bil ve öyle yaşa gülüm
Kayıt Tarihi : 10.3.2017 19:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!