Hayat Nefes Almak Kadar..

Hayat nefes almak kadar sana yakınken
Su gibi ihtiyaç oksijen veren dermansın
Tutuklu gözlerim müebbet gibi hülyalarda
Ufkum açar sabah rüzgarı mis kokan saçında..

Okunan hecelerde dolanıyor dilimde senin adın
Gök mavisi gözlerin konsa omzuma kuşlar gibi
Düşlerime girsen dün gibi gül bahçesi mazide aşk
Başucumda sen denizde akşam geliver deli yarim..

Konuşurken kendimle aynadaki aks’ın vurdu yüzüme
Anlattıkça döküldü sensizliğe isyanım kapıldım yoluna
Ufuklar diyarında beklemek zor geçerken boş saatler
Kaybolan sahnelerde aradım birdem olan mutluluğumu..

Yaz: Mehmet Ali Tuna
05/01/2011