İnsanız kopuyor her gün ömrümüzden,
Her gün ne yükler geçer aşınmış köprümüzden,
Şafağı söker yüreğimizde titrek aydınlığın,
Kıyameti kopar dünyamızda yalnızlığın...
Çekeriz diz boyu kederi bir dolu kafayla,
Ölmeyiz, kaybolmayız sanırız bu sefayla...
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta