İnsanız kopuyor her gün ömrümüzden,
Her gün ne yükler geçer aşınmış köprümüzden,
Şafağı söker yüreğimizde titrek aydınlığın,
Kıyameti kopar dünyamızda yalnızlığın...
Çekeriz diz boyu kederi bir dolu kafayla,
Ölmeyiz, kaybolmayız sanırız bu sefayla...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta