Hayat ne gariptir be sevgili

Hayat ne gariptir be sevgili
Adımız sürgün kalbin meçhulünde
Aşkın küllenmeyen ateşini kuşanmışız
Gönül yanar yine de uslanmaz halde

Tutsak misali özgürlüğe vurulmuşum
uzaktan bakıyorum hasretçe sana
bir ben uzaktayım şimdi vurgunca
bir sen yakınsın benim gözyaşlarıma

Hayat ne gariptir be sevgili
mahşer gönlün nöbetini tutar
bir kefen ki toprağa hasretçe bakar
gönül kıyameti unutmuş hep susar

Bir kıyamette çiz resmimi
cehennem mürekkebin olsun
mahşer resim kağıdın
cennet gibi düşle beni

Hayat ne gariptir be sevgili
bir varlık rüzgarı eser
bir yokluk ki meçhule sürer
hayat her daim seninle güzel

Aşkın resmi gözlerinin rengidir
Ben bir türkü söylerim
Zincir sesleri susar zindanda
Gönlüm seni haykırır doruklara