Hayat Ne Garip Bir şeymiş

Uykusuz gecelerimin şiire bulanmanmış saatlerinde yazıyorum bunları...Anlatmak istediklerim aslında anlatamadıklarım oluyor her bir kelimemde...Sonra gözlerim dalıyor bir resmine,aslında sebepsiz dalıp dalıp boğulmalar değil bu bakışları anlatan ve anlamlı kılan....Saatleri durdurmak istercesine her bir dakika yelkovanla akrebi izliyorum fakat saniyelere yetişemiyorum...'Yetişmek' demişken; Kaybettiğimiz her ne varsa şimdi yetişmek ne mümkün,almış başını gitmiş bilinmezlikler ardındaki o adresi belli olmayan,tarifsiz mekana...Ve işte zamanın tükendiği ana yaklaşırken uykusuz gözlerim,satırları oluşturan düşüncelerim ve parmaklarıma hükmedemez durumdayken beyimin bir yarısı,biten bir yılı düşünür olmuş beynimin diğer bir yarısı...Ellerimle yüzümü ovuşturuyorum ama inan bir şey hissetmiyorum.Hislerimi,hayallerimi,düşüncelerimi ve soysuz,kahpe sevdalarımı,hatalarımı,hatalarını,sevişmelerimi,sevişmelerini,yalanlarımı,yalanlarını,seni ve dünleri silip atıyorum yeni bir yıla girerken.Bak işte gör hayat böyle bir şey,kullanıldıkça yıpranırmış ve yok olurmuş her şey,yeni bir şey bulana kadar...Belki yeni ve sahte bir gülümseme,belki de cilalı sözler süser dudakları ama değişmeyen aynı beden içindeki kirlenmiş ruh değimidir...Ruhunu kirlerden arındıra bilirsin belki ama titreyen bedenindeki dudak izlerini silip atabilir misin ki...
Evet dostum kısacası yazmam gerekirse 'Hayat ne garip bir şeymiş..acısına ve tatlısına doyumu olmayan'.......!

İbrahim Taner ATEŞ