Dalga kıranın ucundaki fenerin zirvesine kondum
Yön verdim beni saklayan herkese
Kimini batırdım kimini kurtardım
Ve kimine de kararsız kaldım
Aldığım emirlerin özünde aşk vardı
Çok yandım...
Düşünüyorum senelerdir
Senenin 365 gününde
Gece ve gündüz
Neden kapalı pencereleri
Neden çekili kalın perdeleri
Diye diye
Arada.bir
bir kadın
Arada bir iki çocuğun
donuk başı
İnsan hapis eder kendini
İlla demir parmaklıklar dört duvarlar gerekmez
aldığım emirlerin özünde aşk vardı
Kadın ve iki çocuk için
Bilemem ne vardı...
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 23.9.2024 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!