Hayat merdiveni
Hayat,uzun bir merdivene benzer,
Başta hevesle atılırız,
Bir an önce basamakları çıkmak için…
Neşe doludur içimiz.
Basamakların sonunda hayallerimiz bizi bekler sanırız.
Umutlarımız sırtımız da taşırız yorulmadan.
Yüreğimizde yaşanacakların tatlı çırpınışı,
Burnumuzda yeni hayatın taze kokusu.
Koşar adımlar çıkarız her bir basamağı.
Çıktıkça,
Çıktıkça,
Hayat basamaklarını,
Biraz ağırlaşır ayaklarımız.
Omuzlarımız çöker.
Belimiz bükülür biraz.
Basamakların bizden tükettikleri ile,
Bazılarımız ise basamakları daha kolay çıkar,
Onları mutlulukları destekler.
Yaşadıkları hayat kolaylık sağlar belki.
Herkesin hayat merdivenleri,
Başka başka yükselir geleceğe doğru.
Kimi her şeyi yaşamıştır dolu dolu.
Arkasına hiç dönüp bakmaz…
Kimi ise arkasını döndüğünde,
Her basamakta kendinden,bir parça bıraktığını görür.
Ama sonuç aslında her kez için aynıdır,
En son basamak,.
Azrail’in soğuk öpücüğüdür,
Dudaklara konan…
30.04.2010
Canan Uncu Karaman
Kayıt Tarihi : 30.4.2010 23:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)