Hayat/memat Şiiri - İsmail Uysal

Hayat, kalpte idi daha demincek
Tükenince derdi yüzde bırakır
Ölümdür dünyayı kuşatan gerçek
Gülüşteki hüznü gözde bırakır

Her şeyin yarımdır, tamı ötede
Gayreti burada namı ötede
Bir dönem zevk ile gelip geçse de
Sözü dilde, eti közde bırakır

Kimini çoklukta kimini azda
Kimini çilede kimini hazda
Kimini baharda kimini yazda
Kimi umutları güzde bırakır

Hayat tebessümle hüznü dem eder
Gamı sefasıyla yüzde cem eder
Birini dağlarda kurda yem eder
Birinin naşını düzde bırakır

Kimi tarlasına ekin ekecek
Kimi evladına gelin bakacak
Kimisinin derdi kışlık yakacak
Cümle hayalleri sözde bırakır

Topraktır mayası çeker insanı
İnsandır toprakta çekilir kanı
Gün olur bağrına bastığı canı
İki üç metrelik bezde bırakır